گزارش هفتگی از نادیده انگاشتن حقوق و آزادی‌های شهروندی و زندانیان سیاسی در ایران
شنبه ۶ بهمن، ۲۵۸۳ شاهنشاهی
افزایش آمار خودکشی در ایران به ویژه در میان نوجوانان
در تیرماه سال جاری دو خواهر نوجوان به نام‌های النا و الیسا در تهران از پشت بام یک برج ۱۹ طبقه اقدام به خودکشی کردند و جان خود را از دست دادند. این حادثه که در شهرک شهید بهشتی حکیمیه تهران رخ داد بار دیگر توجه ها را به مسئله افزایش خودکشی در میان نوجوانان جلب کرده است. تحقیقات نخستین نشان داد که این دو خواهر که ساکن طبقه نهم برج بودند، پیشتر نیز اقدام به خودکشی کرده بودند اما سرایدار ساختمان مانع آن شده بود.
پس از وقوع این حادثه پدر و مادر آنها دو پسر جوان را به ربودن و قتل دخترانشان متهم کردند اما بررسی‌های قضایی و بازبینی دوربین‌های مدار بسته نشان داد که این دو پسر تنها آنها را برای چند ساعت به گردش برده و سپس به خانه بازگردانده بودند. دادگاه اعلام کرد که مرگ این دو خواهر ناشی از خودکشی بوده و اتهام قتل منتفی است. اما به دلیل ارتباط خارج از ازدواج هر یک از این دو پسر به ۹۹ ضربه شلاق و یک سال تبعید به مناطق بد آب و هوا محکوم شدند.
این ماجرا از چند جنبه قابل تأمل است. نخست مسئله خودکشی دو نوجوان که خود بازتابی از وضعیت روانی و اجتماعی بحرانی در میان جوانان است. دوم شیوه برخورد دستگاه قضایی که به جای تمرکز بر ریشه های این اتفاق و تلاش برای پیشگیری از موارد مشابه به مجازات‌هایی تحقیرآمیز و ضد کرامت انسانی مانند شلاق روی آورده است.
افزایش آمار خودکشی در ایران به ویژه در میان نوجوانان نه تنها زنگ خطر جدی برای جامعه بلکه نشان دهنده ناکارآمدی نظام حکومتی در تأمین محیطی امن و امیدبخش برای نسل جوان است. فقر و فشارهای اجتماعی، محدودیت‌های فرهنگی و نبود آموزشهای لازم درباره مسائل روانی و اجتماعی همگی در این روند نقش دارند در چنین شرایطی، حکومتی که وظیفه تأمین رفاه و آرامش برای مردم را دارد نه تنها پاسخگو نیست بلکه با سیاست‌های سرکوبگرانه و برخوردهای غیرانسانی به تشدید این بحران دامن می زند.
کاظم علی‌نژاد بارانلو، زندانی سیاسی پادشاهی‌خواه، در تماسی تلفنی از وخامت وضعیت جسمانی خود و عدم رسیدگی پزشکی در زندان خبر داد.
به گفته او، مسئولان زندان از دسترسی او به داروهای ضروری، از جمله آمپول دیابت، داروی قلب و اسپری ریه، جلوگیری کرده‌اند.
علی‌نژاد بارانلو همچنین اظهار داشت که با وجود نیاز فوری به انتقال به بیمارستان، مسئولان زندان از او خواسته‌اند که لباس زندانی بپوشد، اما پس از امتناع از این درخواست، از اعزام وی به بیمارستان جلوگیری شده است.
علی‌نژاد بارانلو، در ادامه افزود: «من لباس ننگین جمهوری اسلامی را نمی‌پوشم، صدای من باشید»
او همچنین از تصمیم به اعتصاب غذا خبر داد.
کاظم علی‌نژاد که در آبان‌ماه ۱۴۰۲ بازداشت شد، در دادگاه انقلاب به پنج سال حبس تعزیری محکوم شده و پیشتر نیز سابقه بازداشت به دلیل فعالیت‌های سیاسی داشته است.
داوود حدادی، کنشگر پادشاهی‌خواه اهل شهرستان لیکک از توابع استان کهگلیویه و بویراحمد، روز جمعه ۲۸ دی‌ماه، بار دیگر توسط نیروهای امنیتی جمهوری اسلامی بازداشت شد.
این کنشگر پادشاهی‌خواه نخستین بار ٢۵ شهریورماه سال ۱۴۰۲ خورشیدی همزمان با سالروز قتل حکومتی جاویدنامان خیزش ملی ایران بازداشت، و در نهایت روز ١٨ مهر همان سال با قرار وثیقه و به صورت موقت از زندان دهدشت آزاد شده بود.
داوود حدادی، ۲۸ بهمن‌ماه سال گذشته، بار دیگر بازداشت، و پس از مدتی توسط شعبه ۱۰۱ دادگاه کیفری شهر لیکک به سه ماه و یک روز حبس تعزیری محکوم شده بود.
حکم پنج سال حبس تعزیری علیرضا فاضلی، مشهور به فرهاد امیدی، زندانی سیاسی پادشاهی‌خواه توسط دیوان عالی کشور تایید شد.
علیرضا فاضلی، بیست‌و‌پنجم شهریورماه، توسط نیروهای سازمان اطلاعات سپاه در تهران بازداشت، و در دادگاه به پنج سال حبس تعزیری محکوم شده بود.
علیرضا فاضلی، کنشگر پادشاهی‌خواه بیست‌ودو ساله ساکن تهران، شانزدهم مهرماه ۲۵۸۱ (۱۴۰۱ خورشیدی) در جریان خیزش ملی ایران، توسط نیروهای امنیتی در تهران بازداشت شده بود و در نهایت بیست‌وسوم بهمن‌ماه همان سال، با صدور قرار منع تعقیب از زندان تهران بزرگ آزاد شد.
اصغر سپهری، برادر فاطمه سپهری، زندانی سیاسی پادشاهی‌خواه، گزارشی از وضعیت خواهر خود، زهرا کهنه‌کار مشهور به سپند آذر، زندانی سیاسی پادشاهی‌خواه و فرزانه قرهحسنلو از بازداشت شدگان خیزش ملی ایران در سال ۲۵۸۱، منتشر کرده است.
آقای سپهری در حساب ایکس خود نوشت: «از تاریخ ۱۵ آذر، همزمان با سقوط بشار اسد، بندهای ۵ و ۶ زنان که محل نگهداری زندانیان سیاسی هستند، قفل شده و محدودیت‌های شدیدی برای زندانیان اعمال شده است. بر اساس این محدودیت‌ها، زندانیان تنها با همراهی نگهبان مجاز به رفتن به هواخوری، بهداری یا انجام سایر امور ضروری هستند. مدت زمان هواخوری نیز به دو بازه زمانی محدود شده است: یک ساعت در صبح و یک ساعت در بعدازظهر، که باید در زمان‌های مشخص صورت گیرد.
پس از ۴۵ روز که خواهرم تنها در بند ۵ بود، فرزانه قرهحسنلو و زهرا کهنه‌کار از زندانیان سیاسی بند ۶ به بند ۵ منتقل شدند. با این حال، علاوه بر این زندانیان سیاسی، افرادی با جرائم غیرسیاسی نیز به بند ۵ منتقل شده‌اند. یکی از این افراد به عنوان "مادر بند" تعیین شده و وظیفه نظارت بر زندانیان سیاسی، به او محول شده است.
فرزانه قرهحسنلو درخواست کرده بود که به دلیل عدم امکان ملاقات حضوری با خانواده‌اش، اجازه تماس تلفنی داشته باشد. او اعلام کرده که شش ماه است پسرش را ندیده و یک‌ونیم سال است که با همسرش ملاقات نکرده است. با وجود این شرایط، قاضی زندان، نوید طباطبایی، درخواست او را رد کرده است.
خواهرم در تماس‌های خود با خانواده از مشکلات جدی تماس تلفنی در این زندان خبر داده است. تغییرات اخیر در سیستم تلفنی باعث شده که مکالمات به طور مکرر قطع شود. ظاهراً سیستم به برخی کلمات حساسیت نشان داده و تماس‌ها به دلیل استفاده از این کلمات قطع می‌شوند. علاوه بر این، فردی در محل تماس‌ها حضور دارد که مکالمات را به صورت عمدی قطع می‌کند. به دلیل این شرایط، فاطمه سپهری به همراه فرزانه قرهحسنلو و زهرا کهنه‌کار تصمیم گرفته‌اند که دیگر از تلفن استفاده نکنند.
مسئولیت هر گونه اتفاقی برای این زندانیان سیاسی برعهده جمیله رحیم‌زاده، مسئول بخش زنان زندان وکیل‌آباد مشهد، نوید طباطبایی، قاضی زندان وکیل‌آباد، هادی اسماعیل‌زادگان، رئیس زندان مرکزی مشهد و شخص علی خامنه‌ای است».
تداوم بازداشت و بی‌خبری از امیرحسین موسوی و شبنم حسین‌زاده
امیرحسین موسوی و شبنم حسین‌زاده، دو شهروند معترض ساکن چیتگر، روز ۲۸ آذرماه سال جاری بازداشت شده‌اند. بر اساس گزارش‌های دریافت شده، هیچ خبری از علت بازداشت و محل نگهداری این زوج در دست نیست اما گزارش‌های دریافت شده نشان از آن دارد که آنها در انفرادی نگه داشته می‌شوند.
ده زن بهائی ساکن اصفهان روز چهارشنبه ۳ بهمن‌ماه توسط نیروهای امنیتی بازداشت و برای اجرای حکم به زندان دولت‌آباد اصفهان منتقل شدند.
این افراد شامل نسرین خادمی قهقرخی، رویا آزادخوش، سارا شکیب، بشری مطهر، مژگان پورشفیع اردستانی، مریم خرسندی، شورانگیز بهامین، ساناز راسته، فیروزه راستی‌نژاد و آزیتا رضوانی‌خواه هستند.
گزارش‌ها نشان می‌دهد که مأموران امنیتی با ورود به منازل این شهروندان و ایجاد فضای ترس و اضطراب، آنها را بازداشت کرده‌اند. این افراد پیشتر در ۵ اردیبهشت ۱۴۰۰ خورشیدی، همراه با تعدادی دیگر از زنان بهائی ساکن بهارستان اصفهان دستگیر و در تاریخ ۲۸ اردیبهشت همان سال با سپردن وثیقه آزاد شده بودند.
پس از رسیدگی به پرونده آنها در شعبه اول دادگاه انقلاب اصفهان، احکام اولیه‌ای صادر شد که شامل پنج سال حبس، پرداخت ۵۰ میلیون تومان جریمه نقدی، پنج سال محرومیت از خدمات اجتماعی و دو سال ممنوعیت خروج از کشور بود.
با ارجاع پرونده به دادگاه تجدیدنظر برای بررسی مجدد، «شعبه ۳۷ دادگاه تجدیدنظر استان اصفهان» احکام نهایی را تأیید و اجرایی کرد.
طبق این احکام، هر یک از این زنان بهائی به مجازات تعیین‌شده محکوم شدند و اکنون برای گذراندن دوران محکومیت خود به زندان انتقال یافته‌اند.
Comments